Μην πανικοβάλλεστε! Δεν το γυρίσαμε σε κινηματογραφικό blog, απλά είναι αδύνατο να μην αναφερθούμε στο 'Once In A Lifetime', το ντοκιμαντέρ της Νικόλ Αλεξανδροπούλου με θέμα τον μοναδικό ραδιοφωνικό παραγωγό Γιάννη Πετρίδη, δημιουργό της εκπομπής 'Από τις 4 στις 5', που μεταδίδεται καθημερινά στο κρατικό ραδιόφωνο (αδιάλειπτα!) από το 1975.
Η ταινία ξετυλίγει το κουβάρι της ζωής του Γιάννη από την Ζήνωνος στον Πειραιά και από εκεί, στην Κυψέλη, αναφερόμενη ταυτόχρονα και στην παράλληλη εξέλιξη του rock τόσο στην Ελλάδα όσο και στο εξωτερικό. Εγχείρημα δύσκολο, αλλά και εξαιρετικά ενδιαφέρον για όσους θέλουν να μάθουν περισσότερα για τον Πετρίδη, από τη στιγμή μάλιστα, που ως παραγωγός σπάνια αναφέρεται στον εαυτό του και -ακόμα σπανιότερα- αναφέρεται στα κατορθώματά του: 'το παιδί από την Κυψέλη', όπως αποκαλεί σε ένα σημείο τον εαυτό του που από γιος κουρέα κατέληξε να ταξιδεύει σε private νησί του Richard Branson (ιδιοκτήτη της Virgin), να συσκέπτεται με τα μεγαλύτερα στελέχη της εταιρίας για τον νέο δίσκο της Janet Jackson, να διευθύνει το -κατά κοινή ομολογία πλέον- καλύτερο ελληνικό μουσικό έντυπο ever (Ποπ & Ροκ) και να ψηφίζει (μοναδικός Έλληνας, φυσικά!) για το Rock'n'Roll Hall Of Fame...'Κυνηγάω από μικρός να δώσω μία εικόνα στο συναίσθημα που μου προκαλεί το άκουσμα ενός τραγουδιού' λέει ο ίδιος οδηγώντας στις ατλαντικές ακτές που περιέγραψε ο Jack Kerouac και τις οποίες επισκέπτεται τακτικά. Όλο το δεύτερο μέρος, άλλωστε, είναι επικεντρωμένο στα υπερατλαντικά ταξίδια του Γιάννη.
Δυστυχώς, οι περισσότερες κριτικές (κυρίως στα free press της πόλης) αναλώθηκαν στο να καταδικάσουν την εμφάνιση του πρώην Υπουργού Πέτρου Ευθυμίου και του διευθυντή του (τότε) ΚΛΙΚ Πέτρου Κωστόπουλου, αγνοώντας τόσο το λόγο για τον οποίο εμφανίζονται (ο πρώτος ως μετέχων στο μεταδιδακτορικό τοπίο της Ελλάδας, ο δεύτερος ως εκπροσωπών το αντίπαλο δέος του ΚΛΙΚ FM, σταθμού διαμετρικά αντίθετου με την λογική και τις αξίες του κρατικού ραδιοφώνου) όσο και το εκτόπισμα των υπολοίπων εμφανιζομένων: Αργύρης Ζήλος, Μάρκος Φράγκος ('διάδοχος' του Γιάννη στη διεύθυνση του ΠΟΠ & ΡΟΚ και μία από τις καλύτερες μουσικές πένες της Ελλάδας) και Γιάννης Αγγελάκας. Ο Μάρκος Φράγκος διαλύει (εκ των έσω) την γνωστή κατηγορία περί σύγκρουσης συμφερόντων μεταξύ της διευθυντικής θέσης του Πετρίδη στη Virgin και της δισκοκριτικής αναφερόμενος στο παλιό πρωτοσέλιδο των Prodigy στο ΠΟΠ & ΡΟΚ (ο Πετρίδης επέμενε να τοποθετηθούν οι -ανήκοντες στο δυναμικό της Virgin- Prodigy στο εξώφυλλο αφού ήταν αυτό που συνέβαινε εκείνη την εποχή γνωρίζοντας την κριτική που θα δεχθεί για ...διαπλοκή). Ο Γιάννης Αγγελάκας μιλάει για το τρακ που είχε όταν θα γνώριζε το 'ίνδαλμά του' Πετρίδη την εποχή του 'Πάρτυ στον 13ο Όροφο'...
Μοναδικό μας παράπονο: η απουσία του Κώστα Ζουγρή, ραδιοφωνικό έτερον ήμισυ του Γιάννη, ακούραστος και αφανής (τι αφανής δηλαδή, αληθινός φαντομάς!) εργάτης της εκπομπής που σίγουρα θα είχε πολλά να προσθέσει στο τελικό αποτέλεσμα...
'Το ροκ πέθανε' αναφέρει σε μία αποστροφή του ο Πετρίδης. Οι μύθοι του όμως θα παραμείνουν για πάντα. Έτσι, Γιάννη;
Η ταινία ξετυλίγει το κουβάρι της ζωής του Γιάννη από την Ζήνωνος στον Πειραιά και από εκεί, στην Κυψέλη, αναφερόμενη ταυτόχρονα και στην παράλληλη εξέλιξη του rock τόσο στην Ελλάδα όσο και στο εξωτερικό. Εγχείρημα δύσκολο, αλλά και εξαιρετικά ενδιαφέρον για όσους θέλουν να μάθουν περισσότερα για τον Πετρίδη, από τη στιγμή μάλιστα, που ως παραγωγός σπάνια αναφέρεται στον εαυτό του και -ακόμα σπανιότερα- αναφέρεται στα κατορθώματά του: 'το παιδί από την Κυψέλη', όπως αποκαλεί σε ένα σημείο τον εαυτό του που από γιος κουρέα κατέληξε να ταξιδεύει σε private νησί του Richard Branson (ιδιοκτήτη της Virgin), να συσκέπτεται με τα μεγαλύτερα στελέχη της εταιρίας για τον νέο δίσκο της Janet Jackson, να διευθύνει το -κατά κοινή ομολογία πλέον- καλύτερο ελληνικό μουσικό έντυπο ever (Ποπ & Ροκ) και να ψηφίζει (μοναδικός Έλληνας, φυσικά!) για το Rock'n'Roll Hall Of Fame...'Κυνηγάω από μικρός να δώσω μία εικόνα στο συναίσθημα που μου προκαλεί το άκουσμα ενός τραγουδιού' λέει ο ίδιος οδηγώντας στις ατλαντικές ακτές που περιέγραψε ο Jack Kerouac και τις οποίες επισκέπτεται τακτικά. Όλο το δεύτερο μέρος, άλλωστε, είναι επικεντρωμένο στα υπερατλαντικά ταξίδια του Γιάννη.
Δυστυχώς, οι περισσότερες κριτικές (κυρίως στα free press της πόλης) αναλώθηκαν στο να καταδικάσουν την εμφάνιση του πρώην Υπουργού Πέτρου Ευθυμίου και του διευθυντή του (τότε) ΚΛΙΚ Πέτρου Κωστόπουλου, αγνοώντας τόσο το λόγο για τον οποίο εμφανίζονται (ο πρώτος ως μετέχων στο μεταδιδακτορικό τοπίο της Ελλάδας, ο δεύτερος ως εκπροσωπών το αντίπαλο δέος του ΚΛΙΚ FM, σταθμού διαμετρικά αντίθετου με την λογική και τις αξίες του κρατικού ραδιοφώνου) όσο και το εκτόπισμα των υπολοίπων εμφανιζομένων: Αργύρης Ζήλος, Μάρκος Φράγκος ('διάδοχος' του Γιάννη στη διεύθυνση του ΠΟΠ & ΡΟΚ και μία από τις καλύτερες μουσικές πένες της Ελλάδας) και Γιάννης Αγγελάκας. Ο Μάρκος Φράγκος διαλύει (εκ των έσω) την γνωστή κατηγορία περί σύγκρουσης συμφερόντων μεταξύ της διευθυντικής θέσης του Πετρίδη στη Virgin και της δισκοκριτικής αναφερόμενος στο παλιό πρωτοσέλιδο των Prodigy στο ΠΟΠ & ΡΟΚ (ο Πετρίδης επέμενε να τοποθετηθούν οι -ανήκοντες στο δυναμικό της Virgin- Prodigy στο εξώφυλλο αφού ήταν αυτό που συνέβαινε εκείνη την εποχή γνωρίζοντας την κριτική που θα δεχθεί για ...διαπλοκή). Ο Γιάννης Αγγελάκας μιλάει για το τρακ που είχε όταν θα γνώριζε το 'ίνδαλμά του' Πετρίδη την εποχή του 'Πάρτυ στον 13ο Όροφο'...
Μοναδικό μας παράπονο: η απουσία του Κώστα Ζουγρή, ραδιοφωνικό έτερον ήμισυ του Γιάννη, ακούραστος και αφανής (τι αφανής δηλαδή, αληθινός φαντομάς!) εργάτης της εκπομπής που σίγουρα θα είχε πολλά να προσθέσει στο τελικό αποτέλεσμα...
'Το ροκ πέθανε' αναφέρει σε μία αποστροφή του ο Πετρίδης. Οι μύθοι του όμως θα παραμείνουν για πάντα. Έτσι, Γιάννη;
Νίκος Ζωητός
No comments:
Post a Comment