Monday, March 31, 2008

The Paddingtons - 'Panic Attack'















Πως να το ξεκινήσω; Αυτοσχεδιάζω, Δεν έχει να κάνει! που λέει και ο φίλος Τάσος. Μιλάμε για κομματάρα! Απλά πράγματα. Περασμένη η ώρα πέρασε κ η ακρόασή μας στο track αλλά τι να λέμε! Ευχόμαστε να ακούμε πάντα τέτοια και τότε πάντα θα είμαστε super! όχι ευτυχισμένοι απλά! Τώρα θα μου πεις πρόκειται για μπάντα που γουστάρει με τρέλα ο Pete Doherty, ξέρετε ο κομμάτιας ex Libertine κ νυν Babyshambles ο οποίος τη διάλεξε για να του ανοίγει τις συναυλίες....
Ριφάκια που σε στέλνουν από τους Libertines στους Strokes και τούμπαλιν. Φωνή που σε πάει στα μονοπάτια του αρχηγού Joe Strummer και πάει λέγοντας....
Για πληροφορίες της μπάντας εδώ
Το τραγούδι τους σας αποπέρνει στο video που ακολουθεί:

Saturday, March 29, 2008

Handsome Furs - 'Dead + Rural'

Αναμφισβήτητα στη δεκαετία που διανύουμε η indie σκηνή οφείλει πολλά στον Καναδά...Δεν είναι τυχαίο που ξεφυτρώνουν σαν τα μανιτάρια τόσες καλές μπάντες και δεν θα ήταν υπερβολή να λέγαμε πως αμφισβητούν τα ηνία της indie πρωτοκαθεδρίας των ΗΠΑ και της Βρετανίας.
Τελευταία μας ανακάλυψη οι Handsome Furs, δηλαδή το project του τραγουδιστή των Wolf Parade Dan Boeckner και της γυναίκας του που ξεκίνησε σαν ιδέα το χειμώνα του 2005 για να πάρει σάρκα και οστά τον περασμένο Μάϊο με την κυκλοφορία του δίσκου τους Plague Park. [My Space]
Έχουμε επιλέξει το τραγούδι 'Dead + Rural' για το οποίο απλά να πούμε ότι οι fans των Jesus and Mary Chain δεν θα απογοητευτούν καθόλου.
Στο video που ακολουθεί σε live εκτέλεση από τη Sala Rossa του Montreal...

Friday, March 28, 2008

Μπορεί όλοι να μιλούν για την Duffy, αλλά εγώ εξακολουθώ να προτιμώ την Dusty.


Σου ‘χει τύχει ποτέ να ακούς ένα τραγούδι και να σου φέρνει στο νου κάτι πολύ γνωστό και οικείο; Ένα κομμάτι από τον παλιότερό σου εαυτό τότε που ακόμη δεν είχες συνείδηση. Όσα άκουγες και έβλεπες καταγράφονταν αλλά δεν μπορούσες να τα εντάξεις κάπου. Έτσι νιώθω όταν ακούω Dusty (Springfield). Σαν η υπνωτική φωνή της να με συνδέει με κάτι, μια ανάμνηση πολύ γλυκειά, ακαταχώρητη από τότε που καλά καλά δεν μπορούσες να καταλάβεις αν όντως σ’ αρέσει αυτό που ακούς. Μπορεί να την άκουσες κάπου σε μια ταινία, τυχαία στο ραδιόφωνο, αλλά έχει μείνει για πάντα μέσα σου ονειρική, να σε κάνει να νιώθεις πως θα είναι –ιδανικά- να είσαι ερωτευμένη, απογοητευμένη, γλυκόπικρη.
Και ξαφνικά από πέρσι μπαμ! αρχίζεις να ακούς από παντου μια μουσική (της μόδας) που πάλι κάτι σου θυμίζει. Όχι όμως, δεν φέρνει αυτές τις αναμνήσεις. Απλώς θυμίζει εκείνα τα παλιά ρομαντικά τραγούδια που τόσο τρελένεσαι να ακούς. Δε λέω, ωραιές φωνές, ωραία μουσική, ακόμα ωραιότερη παραγωγή, μα κάτι λείπει, δεν μου κολάει. Γιατί αυτό που μου λείπει είναι η ψυχή –soul- οπώς την αισθάνεσαι όταν ακούς την Dusty.
Όλες κάποια στιγμή θέλουμε να νιώσουμε λίγο drama queens, να πέσουμε στα πατώματα, να φωνάξουμε απελπισμένα σ’ αγαπώ, να ορκιστούμε στον αιώνιο έρωτα και να κλάψουμε γοερά για την ηλιθιότητά μας, έστω και μέσα από ένα τραγούδι. Και αυτό δεν μου έχει συμβεί ούτε με την Amy (Winehouse) ούτε με την Duffy.
Sorry girls, ίσως είμαι παλιομοδίτισα, αλλά μάλλον προτιμώ την Dusty από εσάς.

Thursday, March 27, 2008

The Ting Tings vs Hearts Revolution

Σήμερα λέμε να ασχοληθούμε,έχοντας αρκετή διάθεση για πειραματισμό,με τη σύγχρονη electro punk σκηνή και γι' αυτό θα σας παρουσιάσουμε δύο ντουέτα πραγματική φωτιά.... Ξεκινάμε με το πλέον φρέσκο συγκρότημα που έπεσε στην αντίληψή μας και αναφερόμαστε στους Hearts Revolution με το εκστατικό 'Choose Your Own Adventure' (C.Y.O.A. θα το βρείτε). Πρόκειται για ένα δίδυμο Boy/Girl (Ben & Lo)από το L.A. το οποίο αφού "ξεπούλησε" δύο vinyl singles που κυκλοφόρησε μόνο του, μόλις κυκλοφόρησε το παρθενικό του EP με τίτλο 'Switchblade'. [My Space]
Πάρτε μία γεύση στο video που ακολουθεί.

Η συνέχεια έρχεται από το Manchester και ακούει στο όνομα The Ting Tings με το φοβερό και τρομερό 'That's Not My Name'. Άλλο ένα Boy/girl ντουέτο [Jules De Martino (drums, vocals) and Katie White (vocals, guitar, bass drum)] και όπως πολύ σωστά έγραψε το περιοδικό SPIN σχετικά με την ερμηνεία της τραγουδίστριας Katie White είναι σαν να έχει κλειστεί η Kylie Minogue σε indie rock training camp και να αποφοιτεί με διάκριση.... Σχηματίστηκαν το 2006, πρόλαβαν μάλιστα να περάσουν και στη μικρή σκηνή του περσινού Glastonbury και σύμφωνα με τον DJ Huw Stephens του BBC Radio 1 αναμένεται να είναι οι headliners στο Glasto '09 αλλιώς όπως λέει ο ίδιος "If that's not true, then I'll eat some mud." Μάλλον δεν τη γλυτώνεις τη λάσπη μεγάλε...
Anyway, το συγκεκριμένο κομμάτι είναι για μας και το καλύτερό τους ιδιαίτερα προς το τέλος που ακούμε και πιο έντονη την κιθάρα......[My Space]

Tuesday, March 11, 2008

The Radio Dept. - 'Lesser Matters' (2004)



Η έκπληξη του 2004 μας ήρθε από βόρεια και συγκεκριμένα από τη Σουηδία. Οι Radio Dept. πήραν το όνομά τους από την πινακίδα ενός μαγαζιού που επισκεύαζε ραδιόφωνα στην παγωμένη πατρίδα τους και όσο πεζή ήταν η έμπνευση του ονόματός τους, τόσο εμπνευσμένο υπήρξε το δισκογραφικό τους ντεμπούτο ‘Lesser Matters’.
Το περιοδικό (που αγαπάμε να μισούμε ή μισούμε που αγαπάμε, όπως θέλετε πάρτε το) NME τοποθέτησε το album στην περίοπτη ένατη θέση στην ανασκόπηση του 2004, ενώ δύο κομμάτια τους φιγουράριζαν στα καλύτερα tracks του ίδιου έτους. Κάπως έτσι, τα (indie) φώτα στράφηκαν πάνω τους και αποκάλυψαν ένα shoegaze διαμαντάκι, φανερά επηρεασμένο από τους πρωτομάστορες του είδους My Bloody Valentine, αλλά και από τους πιο τρυφερούς-αιθέριους εκφραστές του όπως Chapterhouse, Slowdive και Lush. Το ‘Lesser Matters’ είναι ένας δίσκος που δεν ξεμπερδεύεις μαζί του εύκολα, κυρίως γιατί αποτελεί ένα σφιχτοδεμένο σύνολο κομματιών που δημιουργούν μία αριστουργηματική ατμόσφαιρα, θυμίζοντάς μας άλλες (περασμένες) εποχές όπου τα LP βασίλευαν και ακούγονταν από την αρχή μέχρι το τέλος. Αυτό βέβαια δεν σημαίνει ότι λείπουν τα highlights…
Τα 1:17 του ‘Too Soon’ μας εισάγουν νωχελικά στο κλίμα του album, προετοιμάζοντάς μας για το καταιγιστικό ριφάκι του “Where Damage Isn’t Already Done’, κομμάτι που φαίνεται να έχει ξεγλιστρήσει από δίσκο των μεγάλων Yo La Tengo. Στίχοι αόριστοι, ελλειπτικοί και ερωτικοί, τραγουδισμένοι χαμηλόφωνα συμπληρώνουν μελαγχολικά το μεγαλείο του ήχου των Radio Dept. Στο εξαιρετικό ‘Why Won’t You Talk About It’, οι τόνοι ανεβαίνουν αρκετά θυμίζοντας Spiritualized στις καλύτερες στιγμές τους. Αλλά και στις πιο χαλαρές στιγμές τους, οι Radio Dept. δεν τα πάνε καθόλου άσχημα: στο ‘1995’ νοσταλγούν το συγκεκριμένο έτος (που παρεμπιπτόντως ήταν και η χρονιά δημιουργίας τους), στο ‘Strange Things Will Happen’ προβάρουν με επιτυχία τα γυναικεία φωνητικά ενώ το catchy ‘Ewan’ δύσκολα σε αφήνει αδιάφορο. Κρίμα που με το τέλος του ‘Lost and Found’ πρέπει να εγκαταλείψεις τον παγωμένο αλλά ονειρικό κόσμο τους και να προσγειωθείς στον δικό σου.

Friday, March 7, 2008

The Flaming Lips - 'At War With the Mystics' (2006)


Ειλικρινά, δεν ξέρω που μπορεί να φτάσει αυτή η μπάντα. Από το 1983 που δημιουργήθηκαν στην Οκλαχόμα, ακολουθούν μία ξεχωριστή και (κυρίως) μη προβλέψιμη πορεία. Γιατί ποιος μπορούσε να φανταστεί ότι ο ερασιτεχνικός και ακατέργαστος ήχος των πρώτων LP τους θα γνώριζε δύο αλλεπάλληλα κορυφώματα με τα ‘Hit To Death In The Future Head’ (1992) και ‘Transmissions Of The Satellite Heart’ (1993), δίσκοι αναφοράς για το 90’s indie; Ποιος θα προέβλεπε τους πρωτόγνωρους ηχητικούς πειραματισμούς τους με το ‘Zaireeka’ (1997), ένα τετραπλό cd set όπου τα cd παίζουν ταυτόχρονα σε τέσσερα διαφορετικά ηχοσυστήματα; Επίσης, πότε έγινε κάτι παρόμοιο με τα Boombox Experiments live τους, ένα προφητικά διαδραστικό σύνολο συναυλιών, όπου το κοινό συμμετείχε ενεργά μέσω κασσετοφώνων που τους είχε προμηθεύσει το συγκρότημα; Τέλος, ποιος θα στοιχημάτιζε ότι το 1999 θα έκαναν μία στροφή 180 μοιρών που θα τους οδηγούσε στο αξεπέραστο –μέχρι σήμερα- αριστούργημά τους ‘The Soft Bulletin’;
Κάπως έτσι (και μετά το πολύ καλό ‘Yoshimi Battles The Pink Robots’ του 2002), ερχόμαστε στο ‘At War With The Mystics’, album το οποίο κλείνει (;) την τριλογία που ξεκίνησε με το ‘Soft Bulletin’. Ηχητικά (και γραφιστικά), ο δίσκος βρίσκεται πολύ κοντά στο ‘Yoshimi…’, δηλαδή στην γνωστή ψυχεδελίζουσα pop τους, γεμάτη από όμορφες μελωδίες, εναλλαγές ρυθμών και μαεστρικά κόλπα του (μόνιμου) παραγωγού τους Dave Fridmann, μπασίστα του αδερφού συγκροτήματος Mercury Rev. Καταιγιστικό ξεκίνημα με το ‘The Yeah Yeah Yeah Song’ με ευθείες φωνητικές αναφορές στους Beach Boys και άλλο ένα wanna-be hit που δεν ακούστηκε όσο έπρεπε (αν και ήταν το highest chart entry τους στην Βρετανία, #16 ). Στο ‘Free Radicals’ , ακούμε για πρώτη φορά τον Wayne Coyne να μας τραγουδάει falsetto για τη σύγχρονη σύγκρουση των πολιτισμών, παίζοντας έξυπνα με την ομοιοκαταληξία radical-fanatical (ριζοσπάστης-φανατικός). Στο επτάλεπτο ‘The Sound Of Failure’, οι Lips μας προσφέρουν απλόχερα άλλη μία μεγάλη στιγμή τους, θυμίζοντας το κλίμα του ‘Soft Bulletin’ με το μακρόσυρτο φινάλε. Οι κοσμικές ανησυχίες τους επανέρχονται με το σπαρακτικό ‘Vein Of Stars’, ενώ το ‘It Overtakes Me’ μας παρασύρει με το upbeat πιασάρικο μπάσο του. Ξεχάσαμε τίποτα; Βεβαίως…Τις τελευταίες αμφιβολίες για την αξία του ‘At War..’ έρχεται να διαλύσει το εκπληκτικό ‘Pompeii Am Gotterdammerung’ , ένας τετράλεπτος Pink Floyd-ικός καταιγισμός αναφερόμενος στην αυτοκτονία ενός ερωτευμένου ζευγαριού που θέλει να πέσει μέσα στη λάβα ενός ηφαιστείου. Αναμένουμε –με κομμένη την ανάσα- τη συνέχεια

Wednesday, March 5, 2008

This Will Destroy You - 'The world is our...'


Ακολουθεί συνταγή για απαιτητικούς πότηδες.........
Βάζουμε τρία μέρη Explosions In The Sky προτιμήστε το 'The Earth Is Not a Cold Dead Place' και ένα μέρος Mogwai από το 'Young Team' αν έχετε καλύτερα, ανακατεύουμε καλά και αυτό είναι όλο.... τώρα 'The world is our'! Δεν πιστεύω να μπερδευτήκατε; Είδατε; απλό, εύκολο και άκρως απολαυστικό! Χωρίς να έχουμε ακούσει είναι η αλήθεια όλο το EP 'Young Mountain' των ανερχόμενων ποστ ροκερ 'This Will Destroy You' από το San Marcos του Texas (τελικά καλά έγραφε πριν λίγο καιρό ο Μ. Μηλάτος στην Α.V. ότι κάτι πρέπει να'χει το νερό εκεί στο Texas...) το συγκεκριμένο track πραγματικά μας έκανε να θέλουμε να πάρουμε τα καράβια, τα τρένα, τα αυτοκίνητα, τις μηχανές να βγούμε από τις πόλεις να μας φυσήξει λίγο καθαρός αέρας, να'ρθούμε λίγο πιο κοντά στη φύση και σε μας...
Το παραπάνω EP που ξεκίνησε όντας το original demo της μπάντας πήρε πολυ καλές κριτικές και κυκλοφόρησε το 2005 ενώ μέσα στο 2008 αναμένεται και η κυκλοφορία του πρώτου τους ολοκληρωμένου album.
Οι This Will Destroy You θα μας επισκεπτούν μάλιστα και για μια συναυλία στις 3 Απριλίου στο an club μαζί με τους δικούς μας Garden Box. Είναι μία καλή ευκαιρία να δούμε πόσο καλά μπορούν να αποδώσουν το συγκεκριμένο track και επί σκηνής. Ακούστε το τραγούδι τους εδώ και τα συμπεράσματα δικά σας...